این گنجینه و میراث فرهنگی متعلق به همه ایرانیان است بنابراین موضوع حفاظت و نگهداری این سرمایه ملی فراتر از شهر و استان تهران است و یک همت ملی در سطح کل کشور را هم در بخش دولتی و هم در بخش خصوصی طلب می کند و بنابراین همه علاقمندان و دلسوزان فرش در سراسر کشور مطابق با دستورالعمل های حفاظتی و ساماندهی باید در آن مشارکت کنند.

سپهرزاد در ادامه افزود: در همه کشورهای دنیا مجموعه های فرهنگی و غیر انتفاعی از جمله موزه ها برای موفقیت نیاز به پشتوانه های اجتماعی و مردمی دارند و این مجموعه ها معمولا دارای یک هیات امنا متشکل از افراد خبره، امین و دلسوز در کنار افراد ذی نفوذ هستند که با فشار آوردن به دولت و بخش خصوصی، منافع لازم را برای اداره آبرومندانه و موفقیت آمیز خود کسب می کنند. وی تصریح کرد بنابراین من فکر میکنم که تشکیل یک هیات امنا مجرب برای تدوین راهبردهای کلان و اداره موزه فرش ضروری است. بعنوان مثال این هیات امنا می تواند در مورد نوع و کیفیت فرش هایی که در موزه باید نگهداری و به نمایش در آید تصمیم گیری کند.